سیستان بلوچستان همیشه جزو جاهایی بود که با دیدنش توی نقشه و شنیدن اسمش روانم قلقلک می‌خورد.‌‌
‌
راهی زاهدانیم. از توی قطار منظره‌های بیرون اونقدر عجیب و متفاوت بود که حسابی به ذوق بیایم. با بهترین همسفرهای جان راه افتادیم برای کشف سیستان و بلوچستان نازنین.‌‌ این تیکه‌ی نقشه‌ی ایران مثل یک دنیای ناشناخته‌است برام و همین انگیزه‌ام رو برای فهمیدنش بیشتر می‌کنه.‌
‌
بی‌اندازه هیجان‌زده‌ایم و پیشنهادهای معرکه‌ی شما هیجان‌زده‌ترمون هم می‌کنه.‌
رفقای بلوچ و سیستانی دم همگیتون گرم:)‌

ادامه مطلب

بالاخره از یک فرصت پیش آمده در زمینه ورزش مورد علاقه ام کوهنوردی استفاده کردم و به شهری در دورترین نقطه جنوب شرقی ایران در کنار سواحل بکر و واقعا زیبای دریای عمان - چابهار همیشه بهار سفر کردم . سفری که همیشه سفر به اون رو تو فکر داشتم  و با این سفر دیگه تمام ایران عزیزم رو از شمال و جنوب و غرب و شرق و مرکز دیدم و لذت بردم . عاشق ایرانم ......با پرواز ساعت ۱۱.۵۰ دقیقه روز سه شنبه ۰۱/۱۲/۱۳۹۱ عازم چابهار شدم برای شرکت در دومین همایش کشوری ساحل پیمایی و مریخ نوردی ..... به زودی با سفرنامه مهیج و عکسهای زیبای این سفر شما دوستان عزیز رو همراه خواهم کردبه شهری ساحلی در استان سیستان و سرزمینی که حضور در قسمتهایی از آن حس سفر به سیاره ایی دیگر را به یاد می اندازد و از همه مهمتر مردمانی از جنس بهار........

ادامه سفرنامه

چابهار با گرم‌ترین زمستان و خنک‌ترین تابستان بنادر جنوبی ایران در آغوش سواحل زیبای مکران شانه به شانه دریای عمان می‌ساید.

این بندر بی‌نظیر همچون گنجینه‌ای کمتر شناخته شده با مجموعه‌ای بی‌نظیر از دیدنی‌ها و شگفتی از گردشگران و شهروندانش میزبانی می‌کند. با برنامه سفر ۷ روزه به چابهار و سواحل مکران، یک هفته با بهشت گمشده گردشگریی ایران همراه خواهیم بود.

ادامه سفرنامه

    سلام دوستان سیما رفیعی هستم و این سفرنامه را تقدیم می کنم به شما کلوتی های عزیز به ویژه گلعذاران نازنین لیلا و بهناز و صدف که با مدیریت ومسولیت پذیری قابل تحسین شان یاد و خاطره سفر چابهار را در دل مان جاودانه کردند.
    با دوتن از دوستانم سفر می کنم. ناهید مسلمی بازیگر تاتر و سینما و شهین زرگر فعال مدنی و یار و یاور بچه های کار. به چابهار آمده ایم. سرزمینی که پای در اقیانوس هند دارد ودست برآسمان و تن سپرده به بادهای موسمی مونسون تا آن را چهار بهارش سازد. زمستان ها گرم و تابستان ها خنک. بنا به یک روایت قدیمی چابهار را چه بار هم گفته اند. چون از مسافران پرسیده می شده که چه باری دارند؟چابهار در2286کیلومتری تهران قرار دارد وجمعیت آن بالغ بر 220000 نفرست.

ادامه سفرنامه

رسیده بودم لب دریای عمان و زل زده بودم به نقشه‌ی روی دستم؛ از اون‌جایی که من ایستاده بودم تا خود قطب جنوب می‌شد یک خط صاف کشید  و این یعنی از اونجا تا ته کره‌ی زمین هیچ مانع و خشکی‌ای وجود نداشت، فقط آب بود و آب!

اگه پاتون رسیده به چابهار و با یه چابهار گردی درست و حسابی دلی از عزا دراوردید، حالا دیگه وقت اینه که کوله‌هاتون رو بندازید رو دوشتون و بزنید به دل «دریابزرگ» و جاده‌ها و سواحل بکر و دیدنیش.

توی این مقاله می‌خوام شما رو با خودم تو جاده‌های ساحلی اطراف چابهار همراه کنم و به هفت مقصدی اشاره کنم که دیدنش تو سفر به چابهار نه فقط یک توصیه که بلکه یک بایده! بدون شک اگه به چابهار سفر کنید و فرصت دیدن این سواحل رو از دست بدید، سفرتون به چابهار چندان دست پر نبوده.

ادامه سفرنامه

تا قبل از سفر به چابهار، اسم چابهار برای من با خاطرات بچگی و جایی که بازارهای بی‌اندازه ارزون داره گره خورده بود. تو خاطرات کودکی، چابهار جایی بود که می‌شد ازش واکمن ارزون خرید و ضبط ماشین و یک سری لوازم برقی اشپزخونه که حسابی مادرها رو به ذوق و هیجان می‌اورد.

بعدترها با شروع سفر و پیدا کردن چابهار روی نقشه بود که مطمین شدم چابهار باید چیزی بیشتر از چهارتا مرکز خرید و بازار آزاد باشه. برخلاف سواحل خلیج فارس که بارها بهشون سفر کرده بودم و تصویر آشنایی ازشون توی ذهنم داشتم، سواحل دریای عمان و یا به قول محلی‌ها «دریا بزرگ» برای من یک تصویر ناشناخته بود. همه‌ی این دلایل به اندازه کافی وسوسه‌کننده بود که تصمیم به سفر به چابهار بگیرم.

ادامه سفرنامه

مقصد بعدی ما بلوچستان بود. جایی که هیچ وقت نرفته بودم و برام همیشه مرموز بوده. با اینکه قسمت بزرگی از خاک ایرانه ولی خیلی غریبه است. اگه کسی از هموطن های بلوچی یا سیستانی این جمله من رو می خونه ناراحت نشه ولی خیلی ها فکر می کنن که سیستان و بلوچستان یه بیابون بی آب و علف و نا امنه که فقط به درد قاچاقچی های مواد مخدر می خوره. این غلط ترین تعریفیه که میشه از این سرزمین ارائه داد. سرزمین اسطوره های ایران.
اینجا مهد یکی از قدیمیترین تمدن های جهانه تمدن حوزه هلیل رود که شهر سوخته یکی از مهمترین مکان هاشه. ساحل دریای عمان و اقیانوس هند در اینجا خیلی بکر و تمیزه. طبیعتش هم خیلی خاصه و عوارض طبیعی مثل گل افشان یا کوههای مریخی منطقه چابهار اینجا رو متمایز می کنه. مردم بسیار مهمان نواز و مهربونی داره. من حتی برای یک لحظه هم احساس ناامنی نکردم. با اینکه این نقطه از تمام شهرهای بزرگ ایران دوره ولی ارزش وقت گذاشتن رو داره.

ادامه سفرنامه

سفر به چابهار از آن برنامه‌هایی بود که چند سالی ذهنم را مشغول کرده بود اما هر بار به دلیلی و صد البته دوری راه، رفتن به تاخیر می‌افتاد. بالاخره در شهریور 91 (22 تا 25) فرصتی دست داد تا به همراه خانواده‌ از طریق پرواز تهران ـ بندرعباس ـ چابهار راهی این بندر مرزی ایران شویم.

ادامه سفرنامه

چند روزی بود تو گوشه کنار ایران دنبال یه جایی برای سفر بودم تا بالاخره سفر به چابهار را خدا قسمت ما کرد

شروع کردم به گرفتن اطلاعات مسیر سفر و تجهیزات لازم و ...

ابتدا مسیر کرمان را انتخاب کردم چون نزدیکتر بود اما با بررسی بیشتر مسیر کنار ساحلی بندر عباس به چابهار(جاده مکران) را انتخاب کردم چون هم مسیر محلی هست و هم روستاهای زیادی در کنار مسیر میباشد و طول مسیر هم زیاد با کرمان فرقی نداشت

وسایل و خودرو را طی چند روز مانده به سفر آماده کردم

صندلی های عقب خودرو را کاملا صاف کرده و مانند تخت دو نفره درست کردم (ذوق کردن بچه ها)

ادامه سفرنامه

بالاخره به چابهار رسیدیم. چابهار متفاوت از کل استان بود. پرنور بود. شلوغ بود و شب هنگام هیچ جوری جای اسکان حتی در حد چادر هم پیدا نمی شد. چادر خودمان هم صدمه دیده بود! اما باز هم شوول عزیز! صندلی ها را به وضعیت تخت برده و خیالم از بابت جای خواب سه همسفر تا حدودی آسوده شد. خودم هم که گوشه خیابان و کیسه خواب عزیز و آسمان تاریک! فقط نمی دانم چرا صبح، با حس اینکه وسط اوتوبانم از خواب پریدم! شنبه به گشت در مراکز خرید چابهار گذشت. این قسمت از سفر برای همسفران جذاب تر بود. مراکز خرید چابهار از نظر کیفیت قابل مقایسه با منطقه آزدا کیش نیست اما چابهار به واقع نگین استان سیستان و بلوچستان است. پلاک منطقه آزاد، اتومبیل های متفاوت تر و به خصوص پوشش بلوچی مردم، همه و همه این حس را میداد که در کشور دیگری هستی! جغرافیای طبیعی شهر و اطرافش خاص و متفاوت از بیشتر جاهای ایران بود. من از بافت صخره ها و سنگ ها و پوشش درختچه های اطراف شهر لذت می بردم. یکجور زیبایی مختص خودش داشت. مسجد اهل تسنن، قبرستان تیس و اسکله را ببینید. در شهر و در نزدیک مراکز خرید فضاهایی برای چادر زدن در نظر گرفته شده بود.

ادامه سفرنامه

از زمانی که صحبت سفر به سیستان و بلوچستان پیش آمد، سودای دیدن گاندو در طبیعت، بزرگترین انگیزه ام بود، هرچند که بعدتر آنقدر اتفاق زیبا افتاد که گاندو به حاشیه رفت، در ادامه حرکت رو به جنوبمان در سیستان و بلوچستان از ایرانشهر راهی سرباز شدیم، جایی که به زعم همه بهشت طبیعت گردان است، مخصوصا با آن باغهای میوه اش که “هوش از سر و طاقت ز دل و تاب و توان برد”…

ادامه سفرنامه

سفر به استانی که تقریباً به اندازه مجموع سه کشور جمهوری آذربایجان، ارمنستان و گرجستان وسعت دارد، آنهم در زمانی کوتاه، سخت و مستلزم صرفه نظر کردن از برخی جاذبه هاست، از زاهدان به سمت مرز میرجاوه حرکت کردیم و طبق برنامه شب باید به خاش برسیم، دیدنی های این مسیر، زیاد و وقت ما اندک، بنابراین ما علاوه بر گشت کوتاهی در شهر میرجاوه، غار لادیز و گورستان هفتاد ملا را برای دیدن گلچین کردیم، و در آخر هم سری به روستای سنگان شهرستان خاش و سرو کهنسال آن خواهیم زد…

ادامه سفرنامه

با زابل و هامون در سیستان شروع کردیم و بعد از گذر کردن از زاهدان، میرجاوه و خاش در بلوچستان، حالا راهی ایرانشهر هستیم… ایرانشهر و بمپور برگی از تاریخ این استان پرجاذبه و معرفی نشده هستند.

از خاش تا ایرانشهر تقریباً ۱۵۰ کیلومتر فاصله و جاده خروجی از خاش تا کمی بعد دو بانده است و پس از آن جاده های دوطرفه استان از سر گرفته می شود. هوای مطبوع شهر خاش که تقریباً ۱۴۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد را کم کم فراموش می کنیم و رفته رفته با نزدیک شدن به ایرانشهر هوای گرم خودنمایی می کند.

ادامه سفرنامه

یکی از مهمترین آثار باستانی ایران  بر روی یک بلندی در دل هامون جای گرفته است. زمانی این مکان، که به کوه خواجه موسوم است، همچون جزیره در میان هامون بود ولی اینک در بستر خشک دریاچه تشنه، جاده است که ما را به آن می رساند…آثار باستانی متعلق به دوره اشکانیان و ساسانیان در این مکان مقدس حکایت از تمدن کهن سیستان دارد.

صبحگاه نوروزی است که زابل را به قصد دیدن کوه خواجه ترک می کنیم. راهی جاده زاهدان شده و کمی که از زابل دور می شویم تابلوی راهنمای کوه خواجه ما را به سوی غرب می راند. با پیش راندن به سوی غرب چهره کوه نمایان می شود و کم کم بستر هامون است که پذیرای ماست.

ادامه سفرنامه

در حاشیه مرزهای شرقی میهنمان، در سیستان و بلوچستان بزرگ، بخشی از تمدن و تاریخ ایران جای گرفته است. از تمدن هزاره های پیشین تا محوطه های باستانی و قلعه های تاریخی که همه اینها گواه بر تاریخ غنی این خطه از ایران است. سیستانی که زمانی هامون را در دل خود جای داده بود اینک مقصد نوروزی ماست و آماده ایم با وجود زمان تنگ و فشرده برخی از دیدنی های شاخص این بخش از استان را بازدید نماییم.

 ورود ما به استان از طریق راه آهن زاهدان است و مقصد اول ما شهر سوخته، رسیدن به اینجا آسان است، کافی است سوار تاکسی های خطی زاهدان زابل شده تا با طی مسافتی در حدود ۱۵۰ کیلومتر به سمت شمال زاهدان در جلوی دروازه این سایت باستانی پیاده شد.

ادامه مطلب