نخل در احادیث و روایات نیز از جایگاه ویژه ای برخوردار است و اهمیت آن به اندازه ای است که واحد شمارش آن با انسان برابر است. میوه های خرما از زمان گرده افشانی تا تبدیل به دانه خرما شدن، مراحل طولانی و دشواری را می گذراند و گرده افشانی به صورت دستی، یکی از مراحل دشوار ثمردهی درخت خرماست.

به گزارش پایگاه خبری لادیز؛ درخت خرما یا نخل پیشینه ای هفت هزار ساله و تقدسی ویژه نزد مردم دارد و در قرآن 21 مرتبه نام خرما و رطب ذکره است.

مرحله گرد افشانی یکی از مهم ترین مرحله می باشد و نقش بسزایی در تولید قصب و خرما دارد، معمولا پس از باز شدن تاره های ماده عملیات گرد افشانی آغاز می شود و گرد افشانی یا بو دادن به دو صورت انجام می گردد، یکی گرده افشانی و دیگری گذاشتن بوی نر در وسط تاره ماده.
 
یکی از نخلداران شهرستان میرجاوه در گفتگو با خبرنگار ما اظهار داشت:  بو دادن درختان خرما از اوایل بهار شروع شده و تا یک ماه بعد از آن ادامه پیدا می کند، نخل خرما گیاهی دو پایه است و گلهای نر و ماده آن به صورت جداگانه روی پایه‏های متفاوت تولید می‌شوند.
وی افزود: معمولا پس از ظهور غلافهای نر و ماده و آغاز شکافتگی غلاف‌های ماده، عملیات گرده‌افشانی آغاز می‌شود، عوامل مختلفی بر زمان ظهور گل‌آذینهای نر و ماده مؤثرند که از جمله آنها می‌توان به شرائط آب و هوائی، نوع رقم و علمیات به‌زراعی نخلستان اشاره کرد.
 
وی ادامه داد: متداول ترین روش گرده افشانی آن است که خوشک های گل آذین نر را که به تازگی باز شده باشند قطع کرده و ۲ تا ۳ رشته آنها را بین خوشه های گل ماده به صورت وارونه قرار داده و آنرا می بندند، بهتر است قبل از استقرار، تعدادی از دانه های گرده بر روی خوشه ماده تکانده شود. پس از بستن خوشک های نر به خوشه ماده از طریق باد و حشرات عمل تلقیح انجام می شود.
 
روش ازدیاد نخل از طریق پاجوش نیز یکی روش های رایج است، در این روش یکنواختی درختان نخلستان تضمین می شود ، تعداد پاجوش مناسب برای نگهداری در کنار هر نخل مادری 4-2 عدد می باشد، وجود تعداد زیاد پاجوش در کنار پایه مادری سبب ضعیف شدن پاجوش های دختری و عدم ثمردهی و رشد کافی بو به موقع درخت مادری می شود،  پاجوش ها را معمولا از پایه های مادری جوان و سالم جدا می کنند و بایستی پاجوش مقداری ریشه داشته باشد ، همچنین توسط کارگر ماهر و با دقت جدا شود.